خداوند بهترین چیزی را که در هستی هست، میخواهد. پس خودش را می­خواهد و انسان را می افریند تا خودش را در آن ببیند. انسان آیینه ی تمام نمای حق تعالی است. متاسفانه اغلب توجه نمی ­شود انسانی خلق شده که محور همه مخلوقات در عالم است و تعابیر قرآنی "ان سخر لکم"، "خلق لکم" و ... در شان او نازل گردیده است.

همه چیز از جمله تمام علوم برای انسان است. تا جایی که حتی اگر میخواهی خدا را هم بشناسی باید انسان را بشناسی. لذا خودشناسی مهمترین موضوع زندگی انسان است.

با این وجود، متاسفانه در روزگاری هستیم که علوم، بدون شناخت انسان، حتی به عنوان علوم انسانی مطرح می شود و پیش میرود. پیشرفت در سایر علوم و لو عنوان انسانی را یدک بکشد، بدون انسان شناسی، سر بی صاحب تراشیدن است.